تولید سبز و انرژی سبز چیست ؟
تولید سبز چیست و چه فایده ای دارد ؟
جهان امروز با مسائلی چون گرم شدن زمین، انواع آلودگی ها، افزایش مقدار گازهای گلخانه ای و … مواجه است که این مسائل می‌تواند منجر به تهدید حیات بشر شود. بنابراین استراتژی های مربوط به حفظ محیط زیست به عنوان یکی از مهمترین اولویت‌های سازمان‌ی مد نظر قرار گرفته است. در این راستا سازمان‌ها علاوه بر سودآوری و کسب مزیت رقابتی، در جهت از بین بردن ضایعات، کاهش انرژی مصرفی، تولید گازهای گلخانه‌ای، مواد شیمیایی خطرناک و یا به عبارت دیگر تولید سبز (green produce) تلاش می کنند و به انرژی های سبز توجه ویژه ای دارند
فرایند تولید سبز همواره با تولید محصولات ضایعاتی مختلفی همراه است که برخی از آنها تهدیدی برای محیط زیست هستند که باید حذف شوند. به صورت ایده آل، فرایندهای تولید باید به گونه ای طراحی شوند که میزان مواد مورد استفاده و ضایعات تولیدی، به حداقل، برسد. این در حالی است که باید اطمینان حاصل شود که از حداقل میزان انرژی استفاده شود. تولید سبز، نام فرایندها و فناوری هایی است که برای حصول به این هدف، استفاده می شوند. این موارد شامل توسعه ی فرایندهای شیمیایی و صنعتی جدید، توسعه ی مواد شیمیایی سبزی که با محیط تطابق دارند و همچنین استفاده ی مؤثر از انرژی می باشد.
به منظور کاهش ضایعات فرایندی، نانوفناوری می تواند به دو شیوه، یاری رسان باشد؛ یکی با کمک به تولید مواد مؤثر و کنترل شده و استفاده از نانوموادی مانند کاتالست ها برای تولید مؤثر و کاهش میزان مصرف مواد سمی. در کل، نانوتکنولوژی دارای پتانسیل خوبی برای افزایش اثربخشی فرایندهای صنعتی می باشد. این پتانسیل هم در زمینه ی استفاده از مواد و هم کوچک سازی ضایعات سمی تولید، نمود دارد. برخی اوقات، نانوتکنولوژی موجب سبزتر شدن فرایندهای تولید می شود. به این زمینه، در حقیقت نانوتکنولوژی سبز، می گویند. این بخش شامل سنتز پایین به بالا برای توسعه ی کاتالیست های بهبود یافته، تولید مواد جدید مانند استفاده از DNA، و روش های سنتز بسیار خاص می باشد. این کار موجب بهبود فرایند تولید و کاهش میزان مواد سمی تولیدی در حین فرایند تولید می باشد.
انرژی سبز چیست؟
انرژی سبز به منابع انرژی ای گفته می‌شود که در هماهنگی با محیط خود باشند و فرآیند تولید آنها آلودگی‌های زیست محیطی به بار نیاورد. بطور مثال انرژی حاصل از باد، خورشید، گرمای درونی زمین و آب‌های روان به عنوان معروف‌ترین منابع انرژی سبز شناخته می‌شوند. همچنین انرژی هسته‌ای را نیز می‌توان با در نظر گرفتن ملاحظاتی از جمله انرژیی های سبز به حساب آورد.
به کار بردن کلمه سبز در کنار منابع انرژی فوق از آن جهت است که این منابع همچون گیاهان دی‌اکسید‌کربن تولید نمی‌کنند. به طور سنتی تولید الکتریسته از منابع فوق رایج‌ترین نوع انرژی سبز محسوب می‌شود. امروزه انرژی‌های سبز تنها از نظر ملاحظات زیست محیطی مورد توجه نیستند. در حقیقت بیشتر دولت‌ها بحث انرژی‌های سبز را از جنبه اقتصادی پی می‌گیرند. به عبارت دیگر انرژی‌های سبز از آن جهت که قابل تجدید هستند، دولت‌ها را از نیاز به منابع تمام شدنی سوخت‌های فسیلی بی‌نیاز می‌سازند. انرژی‌های سبز دیگری نیز وجود دارند که در مقیاس‌های کوچک‌تر و محلی قابل استفاده هستند. مثلا دانشمندان از نیروی جزر و مد، نیروی موج سواحل، نیروی آبشارهای طبیعی و یا حتی گرمای حاصل از تجزیه غیرهوازی باکتری‌ها نیز استفاده می‌کنند.
با وجود این حرف و حدیث‌هایی نیز درمورد برخی منابع انرژی سبز وجود دارد. مثلا سازمان‌های حامی محیط زیست در ویرایش‌های جدید خود، الکتریسته حاصل از سدهای مخزنی را تنها در حالتی انرژی سبز به حساب آورده‌اند که دریاچه پشت سدها کوچک باشد و تخریب زیست محیطی چندانی نداشته باشد. همچنین بحث‌هایی پیرامون انرژی هسته‌ای در این زمینه وجود دارد. گروهی از کارشناسان با یادآوری حادثه دردناک چرنویل شوروی سابق، انرژی هسته‌ای را از دایره انرژی‌های سبز خارج می‌کنند اما آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای در دفاع از این انرژی آمار جالبی را منتشر ساخته است. در این آمار به حوادث نیروگاه‌های آبی، سوخت فسیلی وگاز طبیعی اشاره شده است. حوادثی که مرگ و میر چندان کمتری نسبت به معدود حوادث هسته‌ای در جهان نداشته‌اند.
همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید مقالات مزایای زیست محیطی لامپ ال ای دی و روز زمین پاک را مطالعه نمایید.
